Paria sunt igitur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Scrupulum, inquam, abeunti; Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Duo Reges: constructio interrete.

Efficiens dici potest.
Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.
Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus.
Tum mihi Piso: Quid ergo?
Sed fac ista esse non inportuna;

Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.
Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit.
Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.
Haec quo modo conveniant, non sane intellego.
Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;
Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.
Ea possunt paria non esse.

Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Videsne quam sit magna dissensio? Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Itaque ad tempus ad Pisonem omnes. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;

Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.

Bork

Bork: Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.
Bork: Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.
Bork: Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.
Quid adiuvas?: Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.

E quo efficitur, non ut nos non intellegamus quae vis sit
istius verbi, sed ut ille suo more loquatur, nostrum
neglegat.

In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et
divinum putaverunt.